668

تصور ناتوانی خیلی مخربه

تو دوران مدرسه چندتا مسئله سخت رو که پشت سر هم حل میکردم، همون اعتماد به نفسی که سراغم می اومد پنجاه درصد جواب مسئله بعدی بود، اینکه مشکل یه مراجع رو هرچند به سختی یا حتی گاهی اتفاقی حل میکنم خیلی کمک میکنه که در موارد دیگه نه تنها تخصصم بلکه شانس رو هم به کمک بگیرم برای حل مشکلات دیگه و ..

امروز برای حل یه مشکل مامان رفتم خونه اش، تنها کاری که باید میکرد این بود که تلفن بزنه به یه تعمیرکار، که سرکوچه است، و من تقریبا فقط ازش خواستم اینکارو بکنه، وگرنه کار خاصی برای حل این مشکل تقریبا یک هفته ایش که به قول خودش حسابی درگیرش کرده بود نکردم.مامان فقط تصور میکرد که این کار یه کار تخصصیه که از عهده من برمیاد، و من فقط تصور میکردم میتونم این مشکل رو حل کنم

گاهی از قدرت ذهن میترسم!

 

 

پ.ن. خیلی سعی میکنم این القای ذهنی و البته میشه گفت تنبلانه نتوانستن رو از صفحه ذهنی دردونه شیفت دیلیت کنم، امیدوارم موفق باشم

667

 ما غرک بربک الکریم..

اولین چیزی که مریضی و بیماری به یادت میاره شدت ضعفت تو این جهان هستیه

ولی چیزهای دیگه ای هم بهت یاد میده:

که چقدر بی جهت زندگی رو سخت گرفتی، و چقدر دنبال خوشی های واهی بودی

چقدر زیادی مسئولیت پذیرفتی حتی جای همه

چقدر آدمهای بی اهمیت رو مهم تلقی کردی

چقدر برای اطرافیانت مهمی

چقدر این ملت نسبت به هم بی تفاوت و حتی بی رحم شدن

چقدر کیفیت نظام پزشکی و داروییمون مشکل داره

که داروی پارسال با داروی امسال تاثیرش زمین تا آسمون فرق میکنه، که دارو همون درمانی که ازش انتظار میره رو که نمیکنه، بیماری جدیدی هم برات به ارمغان میاره، از رفتار بعضی دکترها و پرستارها و داروخانه ها که دیگه نگم بهتره، کیفیت و پوشش بیمه ای هم که...

 

پ.ن. دو سالیه پاییز و زمستان های خیلی سختی دارم، سال قبل از اواسط پاییز درگیر بیماری شدم، و امسال که از اواسط محرم

فقط امیدم به اینه که اون حدیث دلخوش کننده در مورد بیماری درمورد منم صادق باشه