392

از گلایه های همیشه گی مامان کم بالارفتن منه

با اینکه بارها خودش پایین بوده و دیده چقدر مشغولیاتم زیاده،باز انتظار داره

حتی اگه ندیده بود هم،هر سری که میرم بالا،نمی پرسه تو در چه حالی،فقط با کوله باری از گلایه و به رخ کشیدن بچه های خاله و عمه و عمو و همسایه و همشهری و ... پذیرایی و بدرقه ام میکنه

+از حسرتهام اینه که با مامان درددل کنم و اخرش به نتیجه نرسم که همه چی تقصیر خودمه

درددل که حتی نه،مثلا بگم دردونه امروز فلان کارو کرده،یا فلان حرفو زده،اخرش پشیمون میشم از گفته ام:(اینه که اصولا سکوت میکنم:(((