634
چهارشنبه, ۲۴ بهمن ۱۳۹۷، ۰۸:۲۸ ق.ظ
این روزها به نظرم تصمیم گرفتن برای اضافه کردن عضوی جدید به خانواده از انتخاب همسر هم سخت تره:/
پ.ن. منظورم از این روزها ، حال و هوای این روزهای خودمه
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۱)
- فروردين ۱۴۰۲ (۱)
- اسفند ۱۴۰۱ (۲)
- خرداد ۱۴۰۱ (۴)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۱)
- فروردين ۱۴۰۱ (۴)
- اسفند ۱۴۰۰ (۳)
- بهمن ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۸)
- مهر ۱۴۰۰ (۴)
- اسفند ۱۳۹۸ (۴)
- بهمن ۱۳۹۸ (۷)
- دی ۱۳۹۸ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۸ (۲)
- آبان ۱۳۹۸ (۲)
- مهر ۱۳۹۸ (۳)
- شهریور ۱۳۹۸ (۹)
- تیر ۱۳۹۸ (۶)
- خرداد ۱۳۹۸ (۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۶)
- بهمن ۱۳۹۷ (۵)
- دی ۱۳۹۷ (۷)
- آذر ۱۳۹۷ (۲)
- آبان ۱۳۹۷ (۶)
- مهر ۱۳۹۷ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۲)
- مرداد ۱۳۹۷ (۸)
- تیر ۱۳۹۷ (۵)
- خرداد ۱۳۹۷ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۳)
- فروردين ۱۳۹۷ (۳)
- اسفند ۱۳۹۶ (۹)
- بهمن ۱۳۹۶ (۵)
- دی ۱۳۹۶ (۷)
- آذر ۱۳۹۶ (۹)
- آبان ۱۳۹۶ (۱۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۶ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱۶)
- تیر ۱۳۹۶ (۹)
- خرداد ۱۳۹۶ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۲۷)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱۴)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱۸)
- بهمن ۱۳۹۵ (۷)
- دی ۱۳۹۵ (۸)
- آذر ۱۳۹۵ (۴)
- آبان ۱۳۹۵ (۴۶)
- مهر ۱۳۹۵ (۱۷)
- شهریور ۱۳۹۵ (۳۴)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱۸)
- تیر ۱۳۹۵ (۴۷)
- خرداد ۱۳۹۵ (۶۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۵۵)
- فروردين ۱۳۹۵ (۳۷)
- اسفند ۱۳۹۴ (۶۷)
- بهمن ۱۳۹۴ (۷)
آخرین مطالب
آخرین نظرات
-
۲ ارديبهشت ۰۲، ۱۹:۲۶ - امّــــ شـــهــــرآشـــــوبـــــــمنم امروز تنها روزی بود که بعد از ...
-
۲۰ اسفند ۰۱، ۰۰:۲۱ - مردی بنام شقایق ...خدا بزرگه. حتی وقتی خسته ایم
-
۲۸ اسفند ۰۰، ۰۸:۱۶ - تار و پود √بهشت زیر پای مادران است.
-
۷ اسفند ۰۰، ۰۹:۲۴ - تار و پود √چشم به هم زدیم دوباره عید شد :)
-
۲۸ دی ۰۰، ۱۳:۲۰ - تار و پود √نتیجه اخلاقی: آمادگی های پیش از بارداری براشوهر هم لازمه :/
-
۲۷ دی ۰۰، ۱۴:۳۵ - تار و پود √نه جوکش چیه؟
-
۲۰ دی ۰۰، ۱۱:۳۶ - دچارِ فیشنگاربه جای فکر و خیال فاتحه و صلوات اللهم صل علی محمد و آل محمد
-
۱۹ دی ۰۰، ۱۳:۲۱ - دچارِ فیش‌نگار:)
-
۱۹ دی ۰۰، ۱۱:۳۵ - دچارِ فیش‌نگار:| من که گفتم خارج از تحمله
-
۱۹ دی ۰۰، ۱۱:۲۹ - دچارِ فیشنگارسلام :) خوش برگشتید
پیوندهای روزانه
پاسخ:
سلام
به هزار و یک دلیل، و البته در مورد خودم در راسش عدم اعتماد به توانایی های خودمه (حتی با وجود دردونه)
اگر بخوام کاملا خودخواهانه نظر بدم از همان ابتدا، مادر لحظه ای برای خودش نیست و این واقعا سخته
و اگر بخوام غیرخودخواهانه نظر بدم اینکه حس کنی قراره یک انسان رو به وجود بیاری که قسمت اعظم سرشت و خلقیات و زندگی دنیوی و اخرویش تحت تاثیر توه، حتی از سالها قبل و متقابلا تو در زندگی دنیوی و اخروی متاثر از او خواهی بود واقعا مسئله رو سخت و به قول شما ترس آور میکنه
و البته اینکه احتمالا اقایون خیلی درگیر نیستن رو میشه به نقش اصلی مادر در تربیت ربط داد!
دقیقا
سخت و پر استرس
پاسخ:
سلام
بسیااااار
ههه هه! آره واقعا تصمیم خفنیه... خفننننن!
خیلی می‌فهممت.. البته که شرایطمون متفاوته اما چیزی از سخت و خفن بودن تصمیم کم نمیکنه...امیدوارم در بهترین شرایط خدا بهتون این نعمت بزرگش رو عنایت کنه. :)
@جناب یک مرد
برای اینکه از لحظه‌ی اتخاذ تصمیم الی الابد "مادر" شخصا تاوان تصمیمش رو می‌پردازه و خیلی جاها هم به تنهایی.
اما هرچیزی که پدر متحمل میشه برای زن هم هست. تقریبا هیچ چیزی در موضوع بچه، فقط مخصوص مرد نیست که زن رو درگیر نکنه!
پاسخ:
:)
تازه من اصلا شرایط کارمندیم رو در نظر نمیگیرم، انقدر که دور اندیشم:دی
امیدوارم و از دعای خیر شما انشاءالله
@دقیقا
منم منظورم همین بود، ولی شما نوشتی:))
راستش نمیخواستم بحث رو ادامه بدم، چون شاید زن نیستم و مادر نشدم که درک کنم یعنی چی!
هرچند این بچه نخواستن عمدتا مربوط میشه به (تنبلی، خودخواهی و نگاه غلط، بی توکلی و ...)زنان نسل جدید، و الا نسل قبل این مدلی نبودن؛
الان میترسم یه جوری بگم که دعوا بشه ولی خواهشا موضع نگیرید، لطفا!
الفاظی مثل درگیر شدن، تاوان دادن، لحظه ای برای خود نبودن و از این قبیل که لااقل تو بیان شما و خیلی از خانم ها هست، الفاظی با بار منفی خیلی بدیه که باورم نمیشه در رابطه با تولد یه بچه استفاده بشه!!
واقعا نمیتونم این نوع نگاه رو بپذیرم، اونم از کسانی که تجربه فرزند داشتن رو دارن؛
به نظرم بیشتر از اینکه تاوان میدن خانم ها، لذت میبرن، افتخار میکنن، آرامش روانی و فیزیولوژیک پیدا میکنن و ... لذتی که با هیچ چیزی قابل قیاس نیست؛
من شخصا دلم لک میزنه شب نی نی تو بغلم آروم بخوابه و من مست بوش بشم و کنارش بخوابم، یا بیدار بشم هر وقت که بیدار بشه ...
قطعا منکر بی خوابی ها و خستگی هاش نیستم ولی خب لذتی داره که اصلا قابل قیاس نیست.
و اینکه سهم آقایون رو تو تربیت فرزند خیلی ناچیز شمردین و سهم بیشتری برای خانم ها قائل شدین رو هم متوجه نمیشم، این وسط مرد خونه همزمان که باید به امور مادی هم بچه و هم خانواده فکر کنه که به شدت جانکاهه، باید تو رفتار و تربیت بچه ش هم کلی تلاش داشته باشه، اینکه به دلیلی که گفته شد زمان کمتری رو مرد تو خونه میتونه باشه، دلیلی بر بی اهمیتی و یا کمتر مهم بودن و سهم کمتری داشتن تو تربیت بچه نیست، کما اینکه اگر قرار باشه مقایسه ای هم باشه یه مادر عمدتا تو بخش تغذیه و مراقبت و تربیت بچه ش وقت میذاره ولی یه بابا همزمان که باید نیازهای عاطفی، مادی و معنوی خانم رو تامین کنه، باید نیازهای کل خانواده رو اعم از مادی و معنوی تامین کنه، و من نمیتونم بپذیرم کمیت و کیفیت حضور، نقش و تلاش یه پدر در تربیت بچه کمتر از مادرش باشه!
هر چند وظیفه ما ایجاب میکنه برای فرزندانمون برادر و خواهر بیاریم تا موجبات تامین آرامش روانی و اجتماعی رو فراهم بیاریم که به نظرم همون دلایلی که ابتدائا عرض کردم مانع این میشه و الان خیلی زور بزنن یکی، اونم به زور مهد و مربی ... به نظرم باید مادران ما، جامعه آموزشی و فرهنگی ما، به فکر تربیت نسل تازه ای از دختران باشن که نگاه درست تری به موضوع فرزند آوری داشته باشن.
هرچند این بچه نخواستن عمدتا مربوط میشه به (تنبلی، خودخواهی و نگاه غلط، بی توکلی و ...)زنان نسل جدید، و الا نسل قبل این مدلی نبودن؛
الان میترسم یه جوری بگم که دعوا بشه ولی خواهشا موضع نگیرید، لطفا!
الفاظی مثل درگیر شدن، تاوان دادن، لحظه ای برای خود نبودن و از این قبیل که لااقل تو بیان شما و خیلی از خانم ها هست، الفاظی با بار منفی خیلی بدیه که باورم نمیشه در رابطه با تولد یه بچه استفاده بشه!!
واقعا نمیتونم این نوع نگاه رو بپذیرم، اونم از کسانی که تجربه فرزند داشتن رو دارن؛
به نظرم بیشتر از اینکه تاوان میدن خانم ها، لذت میبرن، افتخار میکنن، آرامش روانی و فیزیولوژیک پیدا میکنن و ... لذتی که با هیچ چیزی قابل قیاس نیست؛
من شخصا دلم لک میزنه شب نی نی تو بغلم آروم بخوابه و من مست بوش بشم و کنارش بخوابم، یا بیدار بشم هر وقت که بیدار بشه ...
قطعا منکر بی خوابی ها و خستگی هاش نیستم ولی خب لذتی داره که اصلا قابل قیاس نیست.
و اینکه سهم آقایون رو تو تربیت فرزند خیلی ناچیز شمردین و سهم بیشتری برای خانم ها قائل شدین رو هم متوجه نمیشم، این وسط مرد خونه همزمان که باید به امور مادی هم بچه و هم خانواده فکر کنه که به شدت جانکاهه، باید تو رفتار و تربیت بچه ش هم کلی تلاش داشته باشه، اینکه به دلیلی که گفته شد زمان کمتری رو مرد تو خونه میتونه باشه، دلیلی بر بی اهمیتی و یا کمتر مهم بودن و سهم کمتری داشتن تو تربیت بچه نیست، کما اینکه اگر قرار باشه مقایسه ای هم باشه یه مادر عمدتا تو بخش تغذیه و مراقبت و تربیت بچه ش وقت میذاره ولی یه بابا همزمان که باید نیازهای عاطفی، مادی و معنوی خانم رو تامین کنه، باید نیازهای کل خانواده رو اعم از مادی و معنوی تامین کنه، و من نمیتونم بپذیرم کمیت و کیفیت حضور، نقش و تلاش یه پدر در تربیت بچه کمتر از مادرش باشه!
هر چند وظیفه ما ایجاب میکنه برای فرزندانمون برادر و خواهر بیاریم تا موجبات تامین آرامش روانی و اجتماعی رو فراهم بیاریم که به نظرم همون دلایلی که ابتدائا عرض کردم مانع این میشه و الان خیلی زور بزنن یکی، اونم به زور مهد و مربی ... به نظرم باید مادران ما، جامعه آموزشی و فرهنگی ما، به فکر تربیت نسل تازه ای از دختران باشن که نگاه درست تری به موضوع فرزند آوری داشته باشن.
پاسخ:
منم ترجیح میدم بحث رو ادامه ندم فعلا:)
منم ترجیح میدم بحث رو ادامه ندم فعلا:)
چرا خانم ها انقدر از اضافه شدن عضو جدید ترس دارن؟؟