یکی اومده در خونه،شونصدبار که زنگ زده هیچ
گویا مامان کمکش میکنه، مامان نیست،من مقداری صدقه که دارم میدم بهش
میگه چادر میخوام و کیف
میگم:من که ندارم، بعدبا خود مامان تماس بگیر
اصرار میکنه!
ناخودآگاه میگم: والا ندارم
عصبانی میگه قسم نخور!!!!
دیگه جوابشو نمیدم...
چقدر بعضی آدم‌ها متوقعن!!!
امام حسین(ع):هرکس فکرش به جایی نرسید و راه تدبیر بر او بسته شد،کلیدش مدارا است.
پ.ن. مشخصه چقدر ذهنم درگیره؟!
بهونه گیری های دردونه بدجور ذهنمو مشغول کرده، هرکار میکنم به نظر بیهوده تر از برآوردن نیازهاشه! :((
یکی بیاد منو دلداری بده:(
اینجانب یک عدد مهرطلب هستم!!:((
"وقتی ما به عنوان پدر و مادر کودکمان را به هر دلیل و به خاطر هر کاری توبیخ می کنیم یا به ندرت کارهایش را تایید می کنیم، این احساس را در او به وجود می آوریم که همه تقصیرها و اشتباهات به گردن اوست. در نتیجه او را دچار استرس می کنیم و به این ترتیب هر روز او را بیشتر به سمت چاه مهرطلبی هل می دهیم"
کلا تز مامان اینه که هروقت در هر رابطه ای به مشکل برخوردی، خودت مقصری!
یک پست کاملا جوگیرانه:
به یک عدد خواننده ی کامنت گذارِ کارمند نیازمندم:(
به خواننده های خانه دارم غبطه میخورم:(
و
دردونه ای که هنوووووووووز بهونه میگیره
خدایا خودت کمکم کن
هرسری که سریال مختار رو نشون میدن، حس میکنم خارج از ظرفیتمه
امسال هم که جسته، گریخته خواستم ببینم انقدر دردونه حساس بود که نمیشد خیلی از قسمتهاش رو دید
ولی هرسری، قسمت آخر رو که میبنم پشیمون میشم که چرا کامل ندیدم :(
و چقدر این قسمت آخر حرف داره برای گفتن
هم فاطمه و ابوها...
چه تعریف تامل برانگیزی از اهل بیت النبوه و معدن الرساله!
+چندروزیه حدیث کساء میخونم:)
وقتی روتختی رو عوض میکنی، و آقای همسر هییییییچ گونه واکنشی نشون نمیده!!!
