به عمد بحث انتخابات رو پیش میکشم، و هر کدوم از خواهرزاده ها سازی میزنه برای خودش...
نقطه مشترکشون همون حس لجبازیه اس، که تو اکثر جوانها هست و ...
مشخصه که هیچ کدوم طرف مقابل رو قانع نکرد، البته قصدم هم این نبود ولی بعد تو خلوت خودم
ترسیدم از نسل آینده ام:(
من تو گروه خانوادگیمون هم به عمد بحث سیاسی رو شروع میکنم، گرچه بعضیا ناراحت میشن، ولی معتقدم همین که خواهرزاده هام بعضی جوابها رو بخونن، ولو قبول نداشته باشن، بهتر از هیچیه
نمیدونم شاید زمانی برسه که من هم آرامش جو خانوادگی رو به بحث سیاسی ترجیح بدم ولی یادمون نره که سیاست ما عین دیانت ماست، و به همون اندازه که در قبال نظر و رای سیاسی خودمون مسئولیم، در قبال بچه هامون هم هستیم، حتی بیشتر که خودما هم بخشی از نظر و رای مون رو خواسته یا ناخواسته مدیون جو خانواده هامونیم