115
يكشنبه, ۵ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۹:۲۷ ق.ظ
به قول یه مادر، نمیدونم چرا بچه ها از دوتا از دوست داشتنی ترین چیزها (برای بزرگترها) فرارین : خواب و خوراک
من تو وعده های غذایی (حداقل)، به هیچ عنوان کوتاه نیومدم، و دردونه میدونه نمیتونه بازیگوشی کنه
ولی توی خوابش موندم:(( هنوز نتونستم تنظیمش کنم
از یه طرف میدونم خواب ساعتهای اولیه شب چقدر مفیده، از طرفی هم با کوتاه شدن شبها، و البته در اختیار نبودن خوابش توی ساعات صبح، نمیتونم برنامه ثابتی بریزم
ولی بایــــــــــــد یه فکری بکنم!
