317

گاهی بعضی رفتارها، ذهن و روان آدم رو طوری به هم می ریزه که بدیهیات ذهنی، عقلی، شرعی و انسانیت، برات زیرسوال میره...

معتقدم این از نقصان ایمانمه، که اینطور به هم می ریزم، ولی از طرفی هم دعا میکنم هیـــــــــــچ وقت انقدر خودخواهانه رفتار نکنم که از رفتارم چنین حسی در کسی متولد بشه

پ.ن.باز روانم داغونه، به این فکر میکنم که این حمله های روانی، که سعی میکنم ازشون دوری کنم، ولی با این حال حداقل سالی چندبار درگیرش میشم، بالاخره کار دستم خواهد داد

یا باید ایمانم رو قوی کنم، یا ...           نمیدونم چه کنم!!!!!!!!!!!!!!