497

ممنون بابت کامنتهای خوب پست قبل

ولی گیر من جایی دیگه است:(

راستش من وقتی خودم باشم و دردونه، شاید حتی اقرار آمیز دردونه رو ترجیح میدم،که میدونم اشتباهه،حداقل تا این حدش.    ولی با این قسمت ماجرا خیلی مشکل ندارم

مشکلم وقتی رخ میده که آقای همسر وظایف پدرانه اشو رو به درستی انجام نمیده(به هر دلیل) و من یا باید اون وظیفه رو انجام بدم،صرفا برای اینکه دردونه آسیب نبینه

یا صبر کنم و به آسیب روحی یا جسمی که دردونه میبینه توجه نکنم،تاااا شاید اقای همسر از روی اجبار هم که شده اون کار رو انجام بده،حتی ناقص، یا حتی انجام نده